Sita molekularne to krystaliczne metalokrzemiany glinu z czworościennymi strukturami dwutlenku krzemu i tlenku glinu, które tworzą trójwymiarową połączoną sieć. Poprzez ogrzewanie powstają jednolite wnęki, selektywnie adsorbujące cząsteczki o określonych rozmiarach, usuwając w ten sposób naturalną uwodnioną wodę z tej sieci.

Sieves o rozmiarach od 4 do 8 oczek są zwykle stosowane w zastosowaniach w fazie gazowej, podczas gdy sita o rozmiarach od 8 do 12 oczek są powszechnie stosowane w zastosowaniach w fazie ciekłej. Formy proszkowe sit 3A, 4A, 5A i 13X nadają się do konkretnych zastosowań.

Molecular sita od dawna słyną ze swojej zdolności suszenia (nawet do 90C), a ich praktyczność została ostatnio wykazana w syntetycznych procesach organicznych. Potrafią one zazwyczaj oddzielić Udowodniono, że te syntetyczne zeolity usuwają wodę, alkohole (w tym metanol i etanol) oraz HCl z układów takich jak ketiminy i kondensacje amin, kondensacje estrów oraz konwersja nienasyconych aldehydów do polialdehydów.

Molecular sita to materiały, które zawierają precyzyjne i jednolite małe pory i mogą być stosowane do adsorpcji gazów lub cieczy. Zwykle sita molekularne składają się z minerałów krzemianowo-glinowych, są też syntetyczne mieszaniny lub związki. Związki te mają otwartą strukturę, która umożliwia dyfuzję małych cząsteczek, takich jak: glina, porowate szkło, mikroporowaty węgiel drzewny, węgiel aktywny itp.

Molecular sita mogą adsorbować cząsteczki mniejsze niż ich średnice porów do wewnętrznych kanałów porów, jednocześnie odpychając wię Oczywiście sita molekularne pełnią nie tylko funkcję przesiewania, ale również pełnią pewną rolę w zwiększaniu zdolności reakcji, to znaczy działają jako "medium" w reakcjach chemicznych, promując postęp reakcji chemicznych.